Bir kompozisyon yazısı,
sonbahar.
Giriş kısmını geçip gelişme satırlarındayız.
İşte tam bu satırlarda doğanın en güzel renklerini göreceğiz.
Dört açmak gerek gözleri, bakmaktan öte görmek gerek doğanın keyif veren ahengini.
Hatta görmek yetmez çoğu zaman hissetmek gerek.
Varlığını verene şükretmek gerek.
Yaşaması en keyifli mevsim sonbahar.
Eylül çocuğu olmaktan ötürü böyle hissediyorumdur belki.
Belki yaşadıkça diğerlerinden bir adım öne sıyrıldığından.
Belki diğer üçünü de içinde barındırdığından.
Hepsini birden yaşayabildiğimizden belki.
Ya da ne bileyim mahsun duruşlu olduğundan...
Her ne sebeple olursa olsun keyiflerin en güzeli;
rengarenk doğaya olabildiğince çok, doyabildiğince bakmak.
Yine ,yeniden bu keyfi yaşatan sonbahar,
hoşgeldin.
Fotoğraf: Ligarba
Yer: Maçka, Sümela Manastırı 
